اگر با دیگرانش بود میلی
چرا سبوی مرا شکست لیلی
این شعر (که البته فکر می کنم یه جورایی هم اشتباه نوشتم) چند روزه بدجوری توی کله ام افتاده...
نمی دونم چطوریه که هر چقدرم که درجه صداقت بالا باشه یه جورایی همیشه باختی... به تجربه بهم ثابت شده همون آدمایی که صداقت ندارن کارشون همیشه ردیفه و یه جورایی عزیزترن... من نمی تونم دروغ بگم، نمی تونم کلک بزنم، بلد نیستم سر ملتو کلاه بزارم... حالا می بینم ای دل غافل... باختی... انگاری روی پیشونی آدم نوشتن که ((طرف ظرفیت بارکشی اش بالاست))
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر